به گزارش روابط عمومی خیر ماندگار، تقی‌پور مدرس کارگاه استفاده از ظرفیت‌ها و تعامل‌های بین‌المللی گفت: هم در ایران و هم در دنیا پول‌های سرگردان برای امور خیریه بسیار است، لذا ما باید باتوجه‌به قوانین کشور، شفافیت کامل و ارائه پروپوزال و گزارش‌دهی درست در مسیر جذب آنها گام برداریم.

دکتر اشکان تقی‌پور مدرس کارگاه استفاده از ظرفیت‌ها و تعامل‌های بین‌المللی که به همت آکادمی خیر ایران از ارکان خیر ماندگار، با اشاره به روند برگزاری کارگاه بیان کرد: در این کارگاه ما تلاش خواهیم کرد تا به دو بخش اصلی مجوزها و چگونگی تعامل و در بخش دوم چگونگی برقراری ارتباط، ارائه پروپوزال و گزارش‌دهی درست بپردازیم.

تقی‌پور در ادامه فرهنگ ایرانی را یک فرهنگ شفاهی و سینه‌به‌سینه عنوان کرد و علت مکتوبات کمتر و غنی‌بودن شعر و شاعری را در نتیجه همین فرهنگ دانست و افزود: ما وقتی در داخل کشور قصد انجام کار خیریه داریم چه با اشخاص و چه نهادهای دولتی یا خصوصی بیشتر بر مبنای اطمینان، بیان شفاهی و احساس اطمینان دلی کار را جلو می‌بریم؛ اما در عرصه بین‌الملل همه چیز بر مبنای قوانین، گزارش‌ها، مکتوبات، نیازسنجی صحیح و شاخص‌ها است لذا چگونگی پروپوزال‌نویسی و گزارش‌دهی از اهمیت بالایی برخوردار است.

 وی در ادامه با اشاره به ظرفیت‌های بین‌المللی در حوزه امور خیریه اظهار کرد: هم در ایران و هم در دنیا پول‌های سرگردان برای امور خیریه بسیار است، به طور مثال مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها و یا مصوبه مجلس شورای اسلامی در خصوص تخصیص بخشی از بودجه شرکت‌های دولتی به امور اجتماعی و یا اتحادیه اروپا مبالغی را برای اجرای پروژه‌هایی در کشورهای دیگر (مثلاً خاورمیانه) مشخص کرده و یک هیئت مشخص بر اساس طرح‌ها و پروپوزال‌ها این مبالغ را به خیریه‌ها تخصیص می‌دهند.

تقی‌پور در بخش دیگری از سخنان خود به بحث مقام مشورتی سازمان ملل اشاره کرد و افزود: مقام مشورتی سازمان ملل بیش از آنکه برای یک مؤسسه خیریه فایده مستقیم مالی داشته باشد یک اعتبار بین‌المللی است، لذا یک سری مزایا دارد و یک‌سری نظارت بر آن افزوده می‌شود، همچنین صرفاً این طور نیست که شما از سازمان ملل مشورت می‌گیرید؛ بلکه این رابطه دوطرفه است شما نیز به سازمان ملل مشورت می‌دهید.

وی یکی از مشکلات مؤسسات خیریه در ارتباط با خارجی‌ها را نبود قانون مشخص در این زمینه عنوان کرد و تصریح کرد: هر چند در غالب کشورهای دیگر قانون مشخص برای ارتباط و تعامل مؤسسات خیریه با خارجی‌ها وجود دارد؛ اما قانونی در این حوزه در کشور نیست و دراین‌خصوص باید قانونی تدوین تا مؤسسات خیریه بایدها و نبایدهای این حوزه را بدانند و بر خلاف میل باطنی خود و بر خلاف مصالح ملی کشور حرکت نکنند.

مدیرعامل مؤسسه خیریه نیک گامان جمشید، مجوز دفتر کنترل سرمایه‌های خارجی یا دفتر کنترل دارایی‌های خارجی (اوفک) را یکی دیگر از مجوزهای مطرح در حوزه ارتباط مؤسسات خیریه با خارجی‌ها مطرح کرد و تصریح کرد: تحریم‌های مالی تجاری ایران توسط آمریکا باعث شده تا تمام ساکنان دائمی (دارای گرین کارت آمریکا)، سیتی‌زن‌های آمریکا و شرکت‌های تجاری و حتی غیرانتفاعی (NGO) ثبت شده در آمریکا (مهم نیست در کجای دنیا هستند) و تمام شعبه‌های خارجی این شرکت‌ها در سایر کشورها، نیازمند دریافت اجازه‌نامه کتبی اوفک اصطلاحاً یعنی OFAC license از اداره خزانه‌داری فدرال آمریکا برای ارسال و دریافت پول یا بسیاری کالا‌ها و سرویس‌ها به ایران (قبل از هر نوع اقدامی) هستند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: برای دریافت کمک‌های خارجی چند روش وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به همکاری با یک مؤسسه خیریه ثبت شده در خارج از کشور و دارای مجوز، ایجاد و تأسیس خیریه مستقل و دریافت مجوزهای لازم و یا دریافت مستقیم مجوز OFAC license اشاره کرد.

تقی‌پور تصریح کرد:  رعایت قوانین داخلی و بین‌المللی، شفافیت کامل، توجه به اشتراکات قوانین بین‌المللی و داخلی، استعلام مناسب از نهادهای نظارتی و مرتبط از جمله بایدهای ارتباط و تعامل با خارجی‌ها است.

در بخش دوم این کارگاه یک نمونه پروپوزال ‌نویسی و یک نمونه گزارش‌نویسی تشریح و مورد بررسی قرار گرفت.

بر اساس تقویم آموزشی آکادمی خیر ایران در فصل پاییز روزهای شنبه هر هفته یک کارگاه تخصصی با موضوعات مرتبط با خیریه و سمن‌ها برگزار می‌شود.

علاقه‌مندان می‌توانند به‌منظور آگاهی و ثبت‌نام در این کارگاه‌ها به وب‌سایت آکادمی خیر ایران مراجعه کنند.