به گزارش روابط‌عمومی خیر ماندگار؛ علیرضا اسکندری‌نژاد مسئول اطلس خیر ایران در نشست نقد و بررسی پیمایش ملی گرایش مردم ایران به نیکوکاری که در محل مرکز مطالعات راهبردی فرهنگی ژرفا برگزار شد، ضمن معرفی و تشریح اهداف و فعالیت‌های خیر ماندگار گفت: علی‌رغم سبقه طولانی خیر و نیکوکاری در ایران در حوزه آموزش و پژوهش علمی در این حوزه کارهای انگشت شماری انجام شده است و این حوزه به‌شدت نیازمند فعالیت‌های پژوهشی و علمی است.

اسکندری‌نژاد در ادامه با بیان اینکه  براي حكمراني دانش‌بنیان و علمي در حوزه نيكوكاري و یا هر حوزه اجتماعي و فرهنگي ديگري نيازمند داشتن اطلاعات و داده‌های مرتبط هستیم، بیان داشت: باتوجه‌به همین ضرورت اطلس خیر ايران به وجود آمد که کار آن جمع‌آوري داده‌ها و انتشار داده‌ها در حوزه نیکوکاری است از جمله ما چه تعداد خیریه داریم، این خیریه‌ها چه می‌کنند، دیدگاه مردم ایران در استان‌های مختلف به نیکوکاری چگونه است و مواردی ازاین‌دست.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به طرح پیمایش ملی گرایش مردم ایران به نیکوکاری، اظهار کرد: در راستای فعالیت‌های پژوهشی و جمع‌آوری داده‌های نیکوکاری در کشور پروژه پیمایش ملی گرایش مردم ایران به نیکوکاری به‌منظور بررسی باورها، نگرش‌ها، اعتقادات و سلایق مردم ایران بر اساس شاخص‌های بومی در کشور با همکاری دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد.

مسئول اطلس خیر ایران افزود: در این پیمایش 30 سؤال از بیش از 2 هزار مخاطب در سراسر کشور پرسیده شده است و تلاش شد تا با هم‌فکری و نظرسنجی از فعالان حوزه نیکوکاری و اساتید و صاحب‌نظران حوزه اجتماعی کشور سؤالات و پاسخ‌ها بر اساس شاخص‌های بومی کشور تدوین و طراحی شود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به برگزاری موج دوم پیمایش ملی گرایش مردم ایران به نیکوکاری در آینده نزدیک خبر داد و بیان داشت: بر اساس توافقات انجام شده در این موج ما تعداد نمونه بیشتری را انتخاب خواهیم کرد تا بتوانیم نتایج پیمایش را علاوه بر سطح ملی در سطح استانی نیز بررسی کنیم.

همچنین سید محمدرضا سيدي معاون پژوهشکده وقف و نیکوکاری خیر ماندگار دیگر سخنران این نشست با تأکید بر این که اجرای پیمایش ملی گرایش مردم ایران به نیکوکاری یک گام بزرگ و باارزش است، بیان داشت: هر چند پیمایش ملی گرایش مردم ایران به نیکوکاری دارای مشکلات و ایراداتی است؛ اما باید به این نکته توجه کنیم که این حرکت توسط یک بخش مردمی نه حاکمیتی انجام شده و نخستین گام در این عرصه است.

سیدی با تأکید بر اهمیت آمار و اطلاعات در دنیای امروز افزود: پیمایش یکی از ابزارهای رصد است و از طرفی دیگر نیز عرصه نیکوکاری یکی از پیشران‌های کشور است و قطعاً داشتن اطلاعات و آمار می‌تواند به تحقق اهداف بیشتر کمک کند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به برخی از آمارهای رسمی اعلام شده از حضور و مشارکت مردم در عرصه‌های نیکوکاری گفت: بر اساس آمار موجود 50 درصد مدارس کشور و 30 درصد خدمات حوزه سلامت در کشور توسط خیرین و نیکوکاران انجام می شود و این آمار نشان دهنده قدرت عظیم خیر و نیکوکاری در کشور است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع زنجیره ارزش در بحث پیمایش و نتایج حاصل آن اشاره کرد و بیان داشت: اجرای یک پیمایش در مرحله نخست گامی بزرگ و ارزشمند است؛ اما ما باید برای بازاریابی نتایج نیز کار کنیم و تلاش کنیم تا نتایج به دست افراد مرتبط برسد و بتواند اثر خود را در سیاست‌گذاری‌ها و ارکان مختلف حوزه نیکوکاری در کشور بگذارد.

تقویت شورای علمی، درگیرکردن دستگاه‌های اجرای و سیاست‌گذاری دور دوم همایش ملی، حضور در جشنواره‌های مرتبط، ارائه نتایج به شیوه‌های مختلف در جامعه و گفتمان‌سازی در خصوص آمار و نتایج حاصل از این پیمایش از جمله پیشنهادهای سیدی برای ارائه بهتر و اجرای دور دوم پیمایش بود.

همچنین محمدرضا اخضريان كاشاني عضو هیئت‌علمی دانشگاه تهران نیز در این نشست با اشاره به اینکه پیش از اجرای پیمایش ملی گرایش مردم ایران به نیکوکاری داده‌های پراکنده در این حوزه وجود داشت، اظهار کرد: داده‌های پراکنده نه برای حکمرانی درست و مطلوب مفید بود و نه به مسئولیت اجتماعی افراد و نهادها و شرکت‌ها کمک می‌کرد، لذا برگزاری پیمایش یکی از پیش‌زمینه‌های حکمرانی درست و مسئولیت اجتماعی بود.

اخضریان کاشانی در ادامه گفت: برای حکمرانی در حوزه نیکوکاری لازم است سه مؤلفه حوزه اقتصادی جامعه، حوزه فضای سیاسی اجتماعی و حوزه حقوق اجتماعی و مشارکت اجتماعی سنجش شود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اینکه امر خیر دارای دسته‌بندی مستقل در ذهن افراد جامعه ندارد بیان کرد: در گفتمان فرهنگ اجتماعی ما نیازمند ایجاد یک زیر گفتمان با عنوان امر خیر و نیکوکاری هستیم و برای رسیدن به آن باید اقدامات جدی را انجام دهیم.

این استاد دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: برای سنجش میزان نیکوکاری مردم یک کشور با کشور دیگر باید مؤلفه‌ها و شاخص‌های  زندگی اجتماعی و فرهنگ خاص هر کشور را پیدا کنیم؛ لذا در این پیمایش تلاش شد شاخص‌ها و مولفه‌های بومی مردم ایران استخراج و بر اساس آنها سؤالات و پاسخ‌ها تدوین شود هر چند هنوز نیازمند اصلاحاتی در این زمینه هستیم.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این موضوع که در حال حاضر افراد جامعه کار خیر و نیکوکاری را بیشتر با معیار کمک‌های مالی سنجش می‌کنند بیان کرد: با فعالیت‌های فرهنگی انجام شده توسط نهادهای مختلف درگیر در امور نیکوکاری کم‌کم نگرش جامعه به کار خیر از بعد مادی به‌تمامی ابعاد در حال اصلاح است؛ اما تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله داریم.

اخضریان کاشانی همچنین بر لزوم برگزاری کنفرانس‌های علمی و تولید مقالات مرتبط با داده‌های به‌دست‌آمده از این پیمایش تأکید کرد.

محمدمهدي فتوره‌چي پژوهشگر اجتماعی دانشگاه تهران نیز در این نشست اظهار کرد: دامنه کار خیر و احسان در کشور فراتر از آمارهایی است که ثبت می‌شود، به‌ویژه حجم مشارکت خیر مردم در امور مذهبی مثل امور مربوط به ماه محرم و ماه رمضان و یا مشارکت آن‌ها در بحران‌ها بسیار زیاد است؛ اما از آنجایی ثبت فعالیت‌های خیر در کشور ما رایج نیست، آمار دقیقی از حجم مشارکت‌ها در دست نیست.

وی افزود: در حال حاضر در دنیا در زمینه نیکوکاری، حدوداً رتبه سی‌ام را در اختیار داریم که رتبه بدی نیست، اما مطلوب هم نیست، بخش قابل‌توجهی از رتبه فعلی ما به عدم ثبت فعالیت‌های خیر بازمی‌گردد. اقداماتی همچون پیمایش گرایش مردم ایران به نیکوکاری می‌تواند ضرورت داده و ثبت فعالیت‌های خیر را در کشور فرهنگ‌سازی کند.