دومین جلسه داوری بخش مستند و ویژه جشنواره ملی عکس نیکوکاری در تاریخ ۸ شهریور ۱۴۰۳ در دبیرخانه جشنواره برگزار شد. سیفالله صمدیان، عباس میرهاشمی، خانم فاطمه بهبودی، مهدی صادقی مشاوره نیکوکاری و مهدی توسلی مدیر مرکز فرهنگ نیکوکاری داوری این بخش را بر عهده داشتند.
به گزارش واحد ارتباطات و جذب مشارکتهای خیر ماندگار، داوری جلسه دوم که مربوط به عکسهای بخش ویژه و مستند به صورت تک عکس و مجموعه عکس بود، با دقت و بررسی مناسب برگزار شد. در آخر نیز از مجموع آثار یک مجموعه عکس برای جایزه ۳۰ میلیون تومانی و سه تک عکس به عنوان آثار اول تا سوم، انتخاب گردید. برای بخش ویژه نیز سه اثر به عنوان آثار برگزیده انتخاب شد.
موضوعات آثار ارسالی حول محور مسائل وقف، محیط زیست، نگهداری از کودکان بدسرپرست، حمایت از حیوانات، همدلی، افراد دارای طیف معلولیت در دو بخش مستند و ویژه بود.
در ابتدای جلسه غفاری، دبیر جشنواره، در رابطه با نحوه داوری تصاویر و تعداد آثار ارسال شده صحبت کردند و پس از بازگویی آییننامه جشنواره ملی عکس نیکوکاری بخش داوری تصاویر آغاز گردید.
سیفالله صمدیان، داور بخش مستند در رابطه با مفهوم نیکوکاری بیان کرد: «ما نیکوکاری را به عنوان مفهومی در شعر و ادبیات و... میدانیم که کشفاش کنیم و انتها نداشته باشد. در مرحله تصویر هم هر مفهومی اگر در اثری عکاسانه نباشد کارآیی ندارد. پس ما علاوه بر اینکه باید بهترین اثر مفهومی عکاسی را انتخاب کنیم، باید هر عکسی که درست از رسانه عکاسی استفاده نکرده باشد را کنار بگذاریم.»
صادقی نیز در رابطه با طیف افراد دارای معلولیت بیان کرد: «سطح استعداد بچهها و توانایی آنها در بخش معلولین متفاوت است. ما در آنجا هم باید به این دقت کنیم که اگر فرد دارای معلولیت ذهنی، عکسی را میگیرد با آن ظرفیتها و تواناییهای خودش است و باید در آن قالب دیده بشود. ما باید به او کمک کنیم که این عکس دیده و استعدادش شکوفا شود.»
صمدیان در رابطه با باور پذیری تصاویر اظهار کرد: «در عکاسی، فیلم، مستند، انیمیشن و حتی فیلم داستانی به قول آقای کیارستمی، اگر باور پذیری نداشته باشیم اصل قضیه به هم میریزد و شاکله آن از بین میرود. باورپذیری یعنی اینکه اثر عکاس روی آن تصویر باشد. اهالی فن میفهمند که این عکس در لحظه وقوع حادثه یا اتفاق یا آن عاطفهی جاری گرفته شده یا به صورت مصنوعی گرفته شده است. ساختن یک عکس هم باید بسیار استادانه باشد تا تو باور کنی و بفهمی که این عکسها به صورت اتفاقی گرفته شده یا خیر.»
مهدی صادقی در رابطه با معنای نیکوکاری گفت: «نیکوکاری به معنای عملی است که بازخورد مالی برای طرف نداشته باشد. یعنی برگشتی را برای او لحاظ نکند. اگر فردی کار و شغلی انجام میدهد که کارمندی است و بابت آن حقوق میگیرد، ما آن را در حوزه نیکوکاری نمیگذاریم چون عملی را دارد انجام میدهد که وظیفهاش است.»
فاطمه بهبودی نیز با اشاره به نیکوکاری در جامعه تاکید کرد: «جامعه ما به شدت نیاز به ورود به مسئله اجتماعی و کار خیرخواهانه و نیکوکاری دارد.»
وی همچنین بیان کرد: «منظور ما از بخش ویژه این است که استعدادهای کشف نشده افراد دارای معلولیت را نشان دهیم و آنها را کشف کنیم. کسانی که تا به حال دیده نشدهاند و کسی از بودن آنها با خبر نبوده است. هدف ما از ایجاد بخش ویژه در جشنوارهٔ ملی عکس نیکوکاری دیده شدن همین افراد است.»
مهدی توسلی در تأکید صحبتهای بهبودی خاطرنشان کرد: «ما در بخش ویژه، میخواهیم دنیا را از نگاه افراد دارای معلولیت ببینیم.»
در انتها و در جریان داوری آثار بخش ویژه و مستند، داوران و مشاور به سمت کشف اهداف جشنواره در عکسها سوق پیدا کرده و در انتها برگزیدگان هر بخش را اعلام کردند.
در پایان نیز در هر بخش آثاری برای نمایش در گالری و آثاری دیگر برای تقدیر انتخاب گردیدند.
دیدگاه خود را بنویسید