تهران - ۶ اسفند ۱۴۰۳ - به گزارش واحد ارتباطات و جذب مشارکتهای خیر ماندگار، زمستان رو به پایان است و دوشنبهای دیگر در تقویم آکادمی خیر ایران با عطر چای داغ و گرمای حضور انسانهایی که برای خیر آمدهاند، رنگ گرفته است.
هشتاد و نهمین نشست «یک چای، یک تجربه» اینبار میزبان حسین حسنی، مدیرعامل بنیاد خیریه نورآوران سلامت بود؛ مردی که قراره، داستان کلینیکهای سیاری را روایت کند که از دل جهاد سازندگیزاده شدهاند و حالا، بیش از دو دهه است که در جادههای خاکی ایران، سلامت میبرند.این بار، مدیران خیریهها و اعضای سمنها، چه آنهایی که حضوری آمده بودند و چه کسانی که از دریچه صفحههای آنلاین همراه شده بودند، گرد هم آمدند تا داستانی از تلاش بیوقفه برای روشن کردن چراغ سلامت در دورافتادهترین گوشههای ایران بشنوند، به قصهای که عدد و آمار نبود، بلکه زندگی بود.
حسنی در این نشست از سفری گفت که از اوایل دهه ۸۰ آغاز شد. «ما از نسل جهاد سازندگی هستیم، همان بچههایی که هفت، هشت سال پشت جنگ بودند و بعد، بیست سال در روستاها خدمت کردند.»
مدیرعامل بنیاد خیریه نورآوران سلامت از روزهایی یاد کرد که با همراهی بزرگانی مثل دکتر هاشمی، وزیر اسبق بهداشت، و تیمی کوچک از جهادیهای قم و مشهد، تصمیم گرفتند رسالت قدیمی را زنده نگه دارند. نتیجه؟ بنیادی که حالا با نام نورآوران سلامت، نوری در دل محرومیت روشن کرده است.
حسنی از کلینیکهای سیار گفت؛ تریلیهایی که از پهلو باز میشوند و به اتاق عمل چشمپزشکی و کلینیک دندانپزشکی تبدیل میشوند، مجهز به موتورهای ۱۵۰ کاوا که برق یک روستا را تأمین میکنند. «شروع کردیم با دو، سه تا تریلی، خودمون طراحی کردیم، از ماموت گرفتیم و ساختیمشون. حالا سه سایت عملیاتی داریم: شرق با محوریت مشهد، غرب با محرویت تبریز و مرکز برای جنوب.»
او ادامه داد : «تا امروز، ۷۰۰ هزار نفر از خدماتمون استفاده کردند؛ از عمل کاتاراکت تا دندون دانشآموزای پنج تا پونزدهساله».
اما کار این بنیاد فقط با تجهیزات پیش نرفته، بلکه این انسانها هستند که بودنشان نغمه زندگی رو در مناطق محروم جاری کرده، حسنی از ۲۰۰۰ پزشک متخصص گفت که بدون دریافت یک ریال، داوطلبانه به میدان آمدهاند. «دندونپزشکی که مطبش تو جردنه، چشمپزشکی که از آریزونا زنگ میزنه میگه یه هفتهتون مال منه، اینا انگیزهشون پوله؟ نه، حس مسئولیت اجتماعیشه.»
مدیرعامل بنیاد خیریه نورآوران سلامت با خنده تعریف کرد: «یه بار تو پارکینگ بیمارستان نور، وزیر وقت اومد کلینیک سیار رو دید. گفت از کجا وارد کردید؟ گفتم خودمون ساختیم، با عشق و عرق جبین!» حضار خندیدند، اما پشت این خنده، تحسین بود.
حسنی از برنامهریزی دقیق بنیاد گفت: «هر فصل، ۷۰ تا ۸۰ روز یه استانیم. الان ۷۶ بار به استانها سفر کردیم. لرستان، سیستان، دزفول، تبریز... هر جا میریم، استانداری و دانشگاه علوم پزشکی منتظرن. هزینههای اسکان و رفتوآمد رو اونا میدن، ما فقط خدمت میبریم.»
او از دانشآموزانی گفت که با سیدیهای آموزشی و کلاسهای ساده، یاد میگیرند چطور از دندوناشون مراقبت کنند و از مریضایی که با یه عینک یا یه عمل ساده، دوباره دنیا رو شفاف میبینند. «داروها رو خودمون میدیم، عینک رو میسازیم، عمل رو همونجا تو تریلی انجام میدیم».
پرسشها که شروع شد، سالن زندهتر شد. یکی از مدیریت این همه داوطلب پرسید، دیگری از راز موفقیت در همه دولتها. حسنی بیتعارف گفت: «فوت کوزهگری؟ نیت پاک و مدیریت درست. ما سیاسی نیستیم، شیعه و سنی برامون فرقی نداره. ۷۰ درصد خدماتمون تو مناطق سنینشینه.»
او ادامه داد: «دولتها بیان زمینه رو فراهم کنن، نه اینکه بیان مصاحبه کنن بگن کار ماست. ما فقط به خدا و مردم فکر میکنیم.» وقتی از حامیان پرسیدند، جوابش ساده بود: «خیرین متنوع، از ۲۰۰ تومن ماهانه تا کمکهای بزرگ. همهچیز شفافه، مالیات هم میدیم».
دیگه نشست رو پایانه و عطر چایی هنوز توی فضای سالن به مشام میرسه، حالا وقتشه محمد طاها نژاد، مدیر آکادمی خیر ایران، به رسم همه نشستهای یک چای یک تجربه، هدیه معنوی این نشستها رو به حسین حسنی، مدیرعامل بنیاد خیریه نورآوران سلامت تقدیم کند؛ یادگاری برای مردی که با کلینیکهای سیارش، مرزهای خدمت را جابهجا کرده.
هشتاد و نهمین «یک چای، یک تجربه» تمام شد، اما قصه نورآوران سلامت، مثل جادهای بیانتها، ادامه دارد.
برای شنیدن بیشتر از نشستهای یک چای یک تجربه، سری به وبسایت آکادمی خیر ایران بزنید.
دیدگاه خود را بنویسید