به گزارش روابط عمومی خیر ماندگار، صد و پانزدهمین نشست «یک چای، یک تجربه» روز دوشنبه ۱۰ آذرماه با حضور محمدرضا معادی‌خواه، عضو هیئت‌امنا و خزانه‌دار انجمن خیریه ایثار صاد برگزار شد.

این نشست با هدف انتقال تجربه‌های عملی از فعالیت‌های میدانی یک خیریه باسابقه شکل گرفت و شرکت‌کنندگان فرصتی یافتند تا از نزدیک درباره مسیر رشد، چالش‌ها و شیوه‌های مدیریت در این انجمن پرسش کنند.در آغاز جلسه، معادی‌خواه با تشریح ساختار فعلی انجمن ایثار صاد گفت:«این انجمن در حال حاضر حدود ۳۰ میلیارد تومان گردش مالی دارد و این عدد نتیجه سال‌ها کار مستمر و اعتماد خیرین است.»
او افزود که بخش قابل توجهی از فعالیت‌ها به کمک نیروهای داوطلب و مجموعه‌ای از مدیران ثابت پیگیری می‌شود و به همین دلیل، «سازمان نیازمند نظم مالی دقیق و ساختار روشن» بوده است.
معادی‌خواه با مرور تاریخچه کوتاهی از این انجمن توضیح داد که یکی از مهم‌ترین تجربه‌های او در سال‌های فعالیت، لزوم پرهیز از تصمیم‌گیری‌های هیجانی بوده است: «ما یاد گرفتیم که هر تصمیم کوچک، اثر مالی و اجتماعی بزرگ دارد. بنابراین هیچ اقدامی بدون بررسی دقیق اجرا نمی‌شود.»
در بخش دیگری از نشست، او درباره رویکرد این خیریه به شفافیت و گزارش‌دهی مالی سخن گفت و تأکید کرد: «اعتماد مردم سرمایه اصلی ماست. اگر گزارش‌دهی دقیق نباشد، این سرمایه از بین می‌رود.»
او افزود که تمامی پرداخت‌ها، کمک‌ها و هزینه‌ها با ثبت رسمی و مستندسازی انجام می‌شود و این روند موجب شده خیرین نسبت به ادامه همکاری اطمینان بیشتری پیدا کنند.
معادی‌خواه همچنین در پاسخ به پرسشی درباره شیوه تعامل با خیرین گفت: «خیّر فقط به دنبال کمک کردن نیست، به دنبال شنیده‌شدن و دیدن اثر کمکش است. ما همیشه تلاش کرده‌ایم ارتباط انسانی قبل از ارتباط مالی شکل بگیرد.»
او توضیح داد که انجمن ایثار صاد در کنار گزارش‌دهی مالی دقیق، «گزارش‌های انسانی و روایی» نیز ارائه می‌کند تا خیرین از تحول ایجادشده در زندگی مددجویان آگاه شوند.
در ادامه نشست، برخی از چالش‌های رایج خیریه‌ها توسط شرکت‌کنندگان مطرح شد؛ از جمله دشواری تأمین منابع مالی پایدار و مدیریت برنامه‌های حمایتی گسترده. معادی‌خواه با اشاره به تجربه‌های انجمن گفت: «هیچ خیریه‌ای با کمک‌های کوچک یا بزرگ به‌تنهایی پایدار نمی‌شود. پایداری زمانی به‌وجود می‌آید که ساختار درآمدی، منابع انسانی و نظام گزارش‌دهی با هم رشد کنند.»
او همچنین از اهمیت سرمایه‌گذاری بر «دانش مدیریتی» سخن گفت و افزود: «فعالیت خیرخواهانه بدون مدیریت، فرسایشی می‌شود. مدیریت درست است که خیریه را زنده نگه می‌دارد.»